آنچه مسیح می گوید ... !!!

شناخت شریعتی که حضرت مسیح علیه السلام به آن بشارت میدهد.

آنچه مسیح می گوید ... !!!

شناخت شریعتی که حضرت مسیح علیه السلام به آن بشارت میدهد.

آنچه مسیح می گوید ... !!!

همه چیز را تحقیق کنید، و به آنچه نیکو است متمسک باشید(رساله اول پولس به تسالونیکیان 21:5).

بایگانی

نویسندگان

۳ مطلب با موضوع «پیامبران در مسیحیت» ثبت شده است

مسیح علیه السلام در کتاب مقدس:

مسیح، یکی از پرکاربردترین القاب حضرت عیسی علیه السلام است. این واژه به معنای کسی است که با روغن مسح شده باشد. از جمله تهمت­های ناروایی که عهدین به حضرت مسیح علیه السلام نسبت داده و اسلام آن را رد می­کند، می­توان به دروغ گفتن، می­گساری، شراب سازی، ناپاک بودن اجداد حضرت عیسی[1]، بی احترامی به مادر، اعتراض به خداوند و ... اشاره کرد.

توهین به مادر: عهد جدید گزارشی را از برخورد حضرت مسیح علیه السلام نسبت به مادرش حضرت مریم علیها السلام، ارائه می­کند. بر خلاف تعابیر بسیار بلند و زیبایی که حضرت مسیح علیه السلام در قرآن کریم نسبت به حضرت مریم سلام الله علیها دارد، ایشان در انجیل مادر خود را با عبارت ناپسندی خطاب می­کند. در عهد جدید آمده است:

و چون شراب تمام شد، مادر عیسی بدو گفت: «شراب ندارند.»؛ عیسی به وی گفت: «ای زن مرا با تو چه کار است؟ ساعت من هنوز نرسیده است.[2]»

شراب سازی: شراب و مستی یکی از اموری است که در عهد عتیق گناه شمرده شده است.[3] از طرف دیگر تنها شخصیتی که در اندیشه یک مسیحی مقام عصمت را دارد، حضرت مسیح علیه السلام است. با این حال مشاهده می­کنیم، اناجیل در مواردی نه تنها به حضرت مسیح علیه السلام نسبت می­گساری می­دهند[4]، بلکه یکی از معجزات ایشان را تبدیل آب به شراب، در یک بزم عروسی، بر می­شمرند[5].

قرآن کریم گناه شراب‌خواری را در مواضع متعددی[6] مورد بازخواست قرار می‌دهد. به عنوان مثال می‌فرماید:

 یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿مائدة: ٩٠: اى کسانى که ایمان آورده‌اید، شراب و قمار و بت‌ها و تیرهاى قرعه پلیدند [و] از عمل شیطان‌اند. پس، از آنها دورى گزینید، باشد که رستگار شوید.



[1] . در زنجیره نسبی که اناجیل برای حضرت مسیح علیه السلام ذکر می کنند، حدود هشت رابطه زنا و نیز استناد نامشروع به گزارش خود کتاب مقدس وجود دارد.

[2] یوحنا 2: 3و 4

[3] . برای نمونه ر.ک: امثال سلیمان  20: 1، امثال 23: 30 ۳۱ و امثال 20: 23.

[4] . انجیل متی 11: 19 و انجیل لوقا  22: 16 17.

[5] . یوحنا 2 : 1-11 .

[6] . ر.ک: مائده: 91،‌ بقره: 219.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ آبان ۹۴ ، ۱۹:۳۴

ترس ابراهیم در دفاع از ناموس خود:

پس از آن­که حضرت ابراهیم وارد سرزمین مصر، می­شود:  «... به زن خود سارا (که خواهر نا تنی­اش بود[1]) گفت: تو زن زیبایی هستی و اگر مصریان متوجه شوند که من همسر تو هستم، مرا خواهند کشت تا تو را به دست آورند؛ لذا تو خود را خواهر من معرفی کن ...» وقتی درباریان فرعون زیبایی سارا را نزد فرعون ستودند، فرعون دستور داد که او را به قصرش ببرند. به ابراهیم نیز در مقابل، گاو و گوسفند و غلام و کنیزان فراوان بخشید؛ ولی خداوند فرعون و اهل خانه­اش به بلاهای سخت مبتلا ساخت. پس از آن بود که فرعون همسر ابراهیم را رها کرد[2].

نوح مست و عریان:

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ آبان ۹۴ ، ۱۹:۳۱

همان طور که گفته شد ادیان ابراهیمی (اسلام، مسیحیت و یهودیت) به سه اصل توحید، نبوت و معاد معتقد هستند و از این جهت با یکدیگر همسو هستند. در موضوع قبلی با بیان تفاوت دیدگاه مسیحیت در مینه توحید پرداختیم . در این قسمت برآنیم که دیدگاه مسیحیت را در زمینه معصومیت پیامبران بررسی کنیم.

از دیدگاه اسلام پیامبران الهی با تهذیب خود به چنان درجه­ای از سلوک و عصمت رسیده­اند که شایستگی برگزیده شدن از سوی خدا را یافته­اند. از دیدگاه اسلام ناب، پیامبران و جانشینان آنان، هم­چون امامان شیعه و نیز برخی حواریون حضرت مسیح علیهم السلام، از روی اختیار، معصوم از خطا هستند. آنان در تمام جنبه زندگی و تبلیغی دارای عصمت (دریافت و ابلاغ وحی، زندگی فردی، زندگی اجتماعی و انجام احکام و فروعات دینی) می­باشند چرا که در غیر این صورت اعتماد مردم به آنان از بین می­رود، و هدف از رسالت الهی آنان بیهوده می­شود. پیامبری که خود مرتکب گناه می­شود و دستورات خداوند را زیر پا می­گذارد، هیچ­گاه نمی­تواند راهنمای مردم در پذیرش سخنان خداوند باشد[1].  اما مسیحیان، پیامبران را فقط در هنگام دریافت و ابلاغ وحی معصوم از خطا می­دانند. تنها کسی که از هر جهت در نظر مسیحیت معصوم می­باشد، عیسی مسیح علیه السلام است، به دلیل این که فرزند خدا است. هم­چنین صرف نظر از اختلافات فرقه­ای، کاتولیک­ها پاپ را نیز در فرامینی که از سوی خداوند ابلاغ می­کند، معصوم از خطا می­دانند. علی رغم این نکته، زوایای زندگی شخصی انبیای الهی در عهدین آکنده از اتهامات گناه آلود است. کتاب مقدس اعمالى را به این افراد نسبت می دهد که هرگز با اخلاق سازگارى ندارد. در ادامه به برخی از این موارد اشاره می­شود.



[1] .السبحانی جعفر، الالهیات علی هدی الکتاب و السنه، قم ایران، المرکز العالمی للدراسات الإسلامیه، چاپ سوم 1413هـ .ق، ج3ص165.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ آبان ۹۴ ، ۱۹:۲۵