به تماشا سوگند و به آغاز کلام
و به پرواز کبوتر از ذهن واژهای در قفس است
حرفهایم مثل یکتکه چمن، روشن است
من به شما میگویم: آفتابی لب درگاه شماست که اگر در بگشایید به رفتار شما میتابد.
سهراب سپهری با کمی تغییر