بشر وارث گناه آدم است یا نه؟؟؟ (صلیب نجات بخش)
صلیب نجات بخش:
بشرِِ سقوطکرده، نیاز داشت تا خداوند را از خودش خشنود سازد؛ اما برای جبران گناه نخستین، توبه کافی نبود، بلکه باید کفاره و فدیهای پرداخت میشد. این قربانی باید سالم و بیعیب و نقص میبود تا بتواند غضب خدا را از بشرِِ سقوطکرده فرو نشاند. بشر توانایی دادنِ قربانی را نداشت؛ زیرا فقط کسی که گناهی نداشت میتوانست فدیه شود؛ حال آنکه تمام بشریت از نسل آدم و میراثبر گناه وی بودند. از سوی دیگر، یک «انسان» میبایست جریمه و مجازات گناه بشر را متحمل میشد. روشن است که بشر نمیتوانست چنین رهانندهای را مهیا نماید؛ از این رو خدا برای نجات انسان از این وضعیت اسفبار نقشهای کشید. او پسرش را که همذات وی بود، به صورت یک انسان فرستاد تا با مرگ خویش گناهان بشر را کفاره کند. مرگ مسیح برصلیب در حقیقت فدیه و تاوانی بود که پرداخت شد تا بشریت از وضعیت گناه نخستین رهایی یابد. خداوند زندانی [بشریت] را آزاد نمیکرد، مگر اینکه فدیهای دریافت میکرد و عیسی مسیح فدیه لازم را به خداوند پرداخت.[1]پولس در این باره میگوید: «خود رافدای ما ساخت تا از هر شرارت بازخریدمان کند»[2]. طبق این اعتقاد مسیح با مرگ خود بر مرگ ناشی از گناه غلبه پیدا کرد و در نتیجه امکان نجات ما را فراهم ساخت[3]. وقتی شخصی مسیحی میشود باید در ابتدا بپذیرد که مسیح فدای گناهان ما شد تا ما را از هر گناهی بازخرید کند و سپس تعمید بگیرد. با تعمید، فرد از گناه اصلی پاک میشود، گرچه آثار گناه اصلی مانند میل به گناه، رنج و مرگ همچنان در وی باقی میماند. گرچه مسیحیان تلاش بسیاری کردهاند تا توجیهی منطقی از «فدا» ارائه دهند؛ اما کتاب مقدس به روشنی بیان نمیکند که صلیب مسیح چگونه به نجات بشر منتهی شد؛ جوزف باتلر در این باره مینویسد: «بسیاری کوشیدهاند برای این پرسش که تأثیر مرگ مسیح دقیقاً چگونه بود پاسخی بیابند. گمان نمیکنم کتاب مقدس در این باره توضیحی داده باشد».[4]
[1]. «مدخل فدا»، معجم اللاهوت الکتابی، بیروت لبنان، انتشارات دارالمشرق.
[2]. تیطس 2: 14.
[3]. Catechism of the Catholic Church ,paragraph 1019; http: //www. vatican. va/jubilee_2000/magazine/documents/ju_mag_01101998_pـ20_en. html(وبسایت رسمی واتیکان).
[4]. الستر، مکگراث، درآمدی بر الهیات مسیحی، ، ترجمه عیسی دیباج، تهران ایران، انتشارات کتاب روشن، ص 435.