توجید یا تثلیث(تثلیث در کتاب مقدس)
در این بخش دو مورد از مهمترین آیات مورد استناد مسیحیان را مطرح و بررسی میکنیم:
من و پدر یک هستیم:
یکی از استدلالهای دانشمندان مسیحی، برای اثبات الوهیت مسیح، این سخن عیسی در عهد جدید است: «من و پدر یکی هستیم»[1]. به نظر دانشمندان کلیسا، آیة اخیر بر این مطلب گواهی میدهد که مسیح خداست؛ زیرا مسیح به وضوح گفته است که با پدر یک است.
این در حالی است که یکی خوانده شدن دو نفر همواره به این معنا نیست که ذات آنان یکی است؛ مثلاً هرگاه دو نفر هدفشان یکی باشد نیز یکی خوانده میشوند؛ چنانکه حواریون یکی خوانده شدند: «ای پدر قدوس اینها (حواریون) را که به من دادی به اسم خود نگاه دار تا یکی باشند چنانکه ما هستیم[2]».
. مسیح خدای پسر یا پسر خدا
یکی دیگر از استدلالهای مسیحیان بر خداوندی مسیح، این است که در کتاب مقدس، بارها از عیسی مسیح با عنوان پسر خدا یاد شده است.[3] البته از نظر مسیحیان پسر خدا بودن مسیح منافاتی با تولدش از مریم باکره ندارد؛ زیرا او قبل از اینکه از مریم باکره متولد شود، پسر خدا بود.[4]
ولی وقتی به کتاب مقدس مراجعه میکنیم، میبینیم در این کتاب، خداوند پدر همة مؤمنان و صالحان خوانده شده و به ایماندارن آموزش داده شده است.[5] همچنین در کتاب مقدس، عنوان پسر خدا و فرزند خدا کاربردی عام و فراگیر دارد. مثلا حضرت موسی(ع) به بنیاسرائیل فرمود: شما پسران یهُوَه خدای خود هستید.[6] و یا خداوند به موسی(ع) دستور داد که به فرعون بگو یهُوَه چنین میگوید: اسرائیل پسر من و نخستزادة من است.[7] و یا در کتاب مقدس حضرت داود[8] و سلیمان .[9] پسر خدا خوانده شده اند یوحنا نیز میگوید: هر که ایمان دارد که عیسی، مسیح است از خدا مولود شده است.[10]
[1] یوحنا 10: 30.
[2] انجیل یوحنا 17: 12.
[3]. مکگراث الستر، درآمدی بر الهیات مسیحی، ترجمه عیسی دیباج، تهران ایران، انتشارات کتاب روشن، ص 357.
[4]. استوارت الیوت، راز تثلیث، بی جا، انتشارات نور جهان، 2007 م، ص 130.
[5]. متی6: 9و14.
[6]. تثنیه 14 :1.
[7]. خروج 4: 22
[8]. مزامیر2: 7.
[9]. اول تواریخ 28: 6.
[10]. رساله اول یوحنا 5: 1؛ همچنین ببینید: خروج 4: 23، مزامیر 2: 7، اول تواریخ 17: 13، هوشع 1: 10، ارمیا 31: 9، اشعیا 63: 16، انجیل متی 5: 45 و 6: 6 و 23: 9، انجیل لوقا 20: 36 و 3: 38، انجیل یوحنا 1: 12 و 20: 17، اول یوحنا 3: 10 و 2: 29 و 4: 7، رساله پولس به رومیان 8: 14، رساله پولس به فیلیپیان 2: 15.