بشر وارث گناه آدم است یا نه؟؟؟(ریشه ها )
ریشههای آموزه فدا در ادیان ابتدایی:
اعتقاد به اینکه همه گناه‌کارند و کسی باید جانش را فدا کند تا خدا راضی شود و بشر را از بار گناه خلاصی بخشد به مسیحیت اختصاص ندارد. درمیان ادیان باستانی و چند‌گانه‌پرست نیز چنین اعتقادی وجود داشته‌است. این ادیان نیز به شخصیت‌هایی اسطوره‌ای معتقد بودند که با اهدای جان خویش بشریت را نجات می‌دهند و یا با قربانی کردن کسی خدا یا روح را ساکت می‌کنند. الهه هایی مانند کریشنا [1] دینسوس [2] و کواگزالکوته [3] از جمله 16 انسان خدایی بودند که قبل از مسیح برای نجات بشریت به صلیب کشیده شدند برخی از الاهیدانان مسیحی ضمن تأیید این شباهت‌ها می‌گویند این مقدار شباهت به سبب فطرت مشترک انسان‌ها است و خداوند ریشههای این آموزه را در آیین‌‌های بت‌پرستی ایجاد کرد تا شکل تکامل در مسیحیت ظاهر شود. آنان این مسئله را لوگوس بذرافشان می‌نامند[4]؛ یعنی خداوند بذر‌های الاهیات مسیحیت را در ادیان سابق به صورت ناقص کاشته و تکامل‌یافته آن را در مسیحیت ایجاد نموده است.
اگر این سؤال در اینجا مطرح است که چرا در دیگر ادیان الاهی با آموزه‌هایی مانندتثلیث و فدا و گناه اصلی برخورد نمی‌کنیم و تنها در ادیان بت‌پرست است که با ریشهها تثلیث، فدا و گناه اصلی مواجهیم. اگر این شباهت بر اساس فطرت انسانی است؛ چرا این فطرت تنها در ادیان بت‌پرست بروز می‌کند و سابقه‌ای از آن در میان ادیان الاهی نیست؛ آیا ادیان الاهی مانند یهودیت ـ‌که مسیحیت خود را ملتزم به آن می‌دانست‌ـ از فطرت انسانی و نقشه الاهی تبعیت نمی‌کنند.
[1] دراسات فی الادیان الیهودیه و النصرانیة، الدکتور سعود بن عبدالعزیز الخلف، انتشارات اصول السلف، چاپ اول، 1997م، 258
[2] - Powell, Barry B., Classical Myth Second ed. With new translations of ancient texts by Herbert M. Howe. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice-Hall, Inc., 1998
[3]- Mexican Antiquities" (vol. vi. p. 166)
[4] - المسیحیة؛ نشأتها وتطورها؛ شارل جینیبر؛ ص 77 – 80
